Aspirien

Vrywaring: Die mediese inligting verskaf op Wikipedia dien slegs as 'n riglyn en dra geen waarborg van feitelike korrektheid nie.
Enige vrae of klagtes oor u persoonlike gesondheid behoort na 'n dokter verwys te word.

Aspirien

Chemie
Chemiese formule	C₉H₈O₄
Molêre massa	180.157 g/mol
Voorkoms	wit, kristallyn
CAS-nommer	50-78-2
Farmakokinetika
Biobeskikbaarheid	Vinnig en volledig geabsorbeer
Proteïengebonde	99.6%
Metabolisme	Lewer
Uitskeiding	Niere
Halfleeftyd	3.1 tot 5 uur

Aspirien, ook bekend as asetielsalisielsuur, is 'n salisilaatgeneesmiddel, wat dikwels gebruik word as 'n pynstiller om ligte tot matige pyn te verlig, of as koorswerende of anti-inflammatoriese medikasie. Die aktiewe bestanddeel van Aspirien is die eerste keer in 1763 in die bas van die wilgerboom ontdek deur Edward Stone van Wadham Kollege, Oxford Universiteit. Hy het salisielsuur, die aktiewe metaboliet van aspirien ontdek.^[1] Aspirien is die eerste keer in 1897 vervaardig deur Felix Hoffmann, 'n chemikus wat vir die Duitse maatskappy Bayer gewerk het.^[2]

↑ Stone E (1763). "An Account of the Success of the Bark of the Willow in the Cure of Agues". Philosophical Transactions (1683–1775). 53: 195–200. doi:10.1098/rstl.1763.0033. JSTOR 105721.
↑ Schrör, Karsten (2009). Acetylsalicylic acid. Wiley. ISBN 978-3-527-32109-4.

[1] Stone E (1763). "An Account of the Success of the Bark of the Willow in the Cure of Agues". Philosophical Transactions (1683–1775). 53: 195–200. doi:10.1098/rstl.1763.0033. JSTOR 105721.

[2] Schrör, Karsten (2009). Acetylsalicylic acid. Wiley. ISBN 978-3-527-32109-4.

[1]

[2]